سمینار تراحی رایانشی (تحقیق+طراحی)

مرکز معماری ایران برگزار میکند :

تراحی رایانشی (تحقیق+طراحی)

استراتژی های جایگزین در طراحی معماری

سخنرانان:

هومن طالبي:

طراح ارشد سابق گروه معماري زاحا حديد و موسس گروه NAME – NAME Architects 

موضوع سخنرانی : “معماری برای معماری”

طراحی‌ تحقیق‌مدار در معماری و دیگر دیسیپلینهای مربوط به طراحی یک روند تجربه گراست که با ساخت پیشگونه‌ها (پروتوتایپ‌ها) امکان سنجش راه حل‌های نو و یافتن جواب‌های کار‌آمدتر برای مشکلات پیش رویِ معمار را مهیا میسازد. برخلاف روش متداول در محیط‌های حرفه‌ای و آکادمیک که مساله طراحی با طرح نیاز کارفرما )با خاستگاه اقتصادی، اجتماعی، سیاسی یا …( شروع میشود و هدف یافتن یک جواب معین معمارانه برای خواسته کارفرماست ، در طراحی به مثابه تحقیق، هدف گذاری دائماً در حال دوباره شکل‌گیری است. در این روش به جای اینکه هدف گذاری در آغاز پروژه انجام شود و پروسه طراحی را هدایت کند، “هدف”ها خود دائماً در حال باز‌تعریفند و یافتنشان خود یکی‌ از اهداف اصلی‌ تحقیق است. در تراحی (تحقیق+معماری) تفکر الزاماً مقدم بر عمل نیست، اعمال با نیت معین انجام نمیشوند، نیت بر مبنای اهداف از پیش تعیین شده تعریف نمی‌شود و انتخاب‌ها بر اساس خروجی اعمال مستقیماً شکل نمیگیرد . به این ترتیب یک سر‌خوشی‌ آگاهانه شکل می‌گیرد که منجر به رهائی موقت از قواعد جأ افتاده میشود تا امکان یافتن راه حل‌های بکر بر مبنای قواعدی نو پدید آید.

در “معماری برای معماری” با بهره‌گیری از تجربه خود در در دفتر Zaha Hadid Architects به عنوان یکی‌ از دفاتر پیشرو در این زمینه و همچنین با نمایش چند موضوع پژوهشی که در چند سال گذشته مورد توجه خاص ما در Design /NAME/ Architects بوده به بر‌رسی‌ تاثیر این روش طراحی در روند طرح و شکل‌گیری معماری می‌پردازیم

امين بهرامي:

سازنده پلاگين Heteroptera و توسعه دهنده Mcneel

موضوع سخنرانی : “طراحی در حال ساخت” یا “طراحی تکاملی”

شاید رابطه طراحی و ساختن سوال همیشگی‌ معماری بوده است. بیشتر معماران در جهان ساختمان نمی سازند بلکه به تولیداطلاعات برای ساختمان میپردازند. آنها ایده خود را به ترسیمات، ماکت و یا نوشتهایی تبدیل میکنند که در شکل‌گیری محصولی از نوع ساختمان نقش مهمی‌ بازی میکنند. بدیهیست که برای رسیدن به محصول معماری فرایند‌های گوناگونی پیش روی معمار قرار گرفته است; عوامل محدود کننده، طراح را بر این میدارد که کدام یک را به کار برد. “طراحی در حال ساخت” نوعی تجربه‌گری در معماری است برای جوابی نامعلوم؛ این شیوه از طراحی خود را خارج از مرز‌های زمان مند و یا بهینه‌مند قرار میدهد. در این شیوه محصول نهایی‌ گاه دستخوش تغییراتی میگردد که نه صرفاً در مقیاس پارامتریک بلکه در مقیاس تغییر دورنمای محصول نهایی‌ بوده است. این در حالیست که در “طراحی_تکاملی” بدون تغییر هدف نهایی‌ از جواب معماری گاه در سیری ممتد و گاه با آزمون و خطا به سمت محصول ایده‌آل پیش میرود که اغلب بدون استفاده از رایانه ممکن نمی گردد. در این سخنرانی به تقابل این دو گونه از فرایند و جایگاه هر کدام از آنها پرداخته می‌‌شود و با ذکر چند نمونه اهمیت رایانشی کردن فرایند طراحی را بر‌رسی‌ میگردد .

وحيد اشراقي:

فارغ التحصيل مدرسه معماري AA  لندن و دانشگاه تهران و همكار سابق Zaha Hadid Architects

موضوع سخنرانی :“پروتوتایپهای معماری”

در جستجوی خلاقیت و نوآوری در طراحی، معماران همواره به دنبال منبع الهام در دنیایی فرای معماری و یا شاخه های دیگر علم، نظیر بیولوژی، فیزیک، ریاضیات، شیمی، فلسفه و … بوده اند. اما بهره گیری از این علوم در بستر طراحی نیازمند ارائه یک مدل پیشنهادی است که در مواجهه با چالشهای طراحی معماری یک نظام و روش کاربردی را ارائه کند. دستیابی به چنین سیستم طراحی مشابه آنچه در گذشته افرادی چون آنتونی گائدی یا فری اتو ارائه کردند، نیازمند مطالعه و کار در زمینه های میان رشته ای و حل مشکلات مربوط می باشد.

امروزه پیشرفت های تکنولوژیکی و ابزاری به ویژه در علوم رایانه ای امکان ورود به بسیاری از حوزه ها را فراهم کرده که شاید در گذشته به دلیل ذات پیچیده آنها امکان کنکاش و پژوهش در آنها میسر نبوده است. از طرف دیگر پیشرفت های اخیر در زمینه های دیگر نظیر روباتیک و علم مواد خود امکانات جدیدی را فراهم آورده که یافتن کاربردهای معماری برای آنها نیز مستلزم ارائه یک مدل کارکردی مبتنی بر مطالعه و پژوهش می باشد. لزوم کار و تحقیق در این حوزه ها بسیاری از مدارس پیشرو در معماری را به سمتی سوق داده که آتلیه های خود را عملا به لابراتوارهایی تبدیل کرده اند که به جای طراحی یک عملکرد خاص به پژوهش جهت ارائه پروتوتایپی از یک نظام طراحی معماری مبتنی بر مطالعه در زمینه های دیگر می پردازند.

محسن مريزاد:

فارغ التحصيل مدرسه معماري IAAC اسپانيا و موسس گروه معماري EM[sys] Design  

موضوع سخنرانی : “تحقيقات، طراحي، ساخت”

تحقيقات-طراحي

طراحي در قرن ٢١ بيش از هر دوره ديگر مشخصه هاي علمي و تحقيقاتي به خود گرفته است. پيدايش كلماتي همچون بهينه سازي، الگوريتميك، ژنتيك و … در معماري گواه بر اين تفكر در طراحي معماري مي باشند. اگر در گذشته شروع يك معماري از يك اسكيس اوليه صورت مي گرفت و نرم افزارها وظيفه بازنمايي ايده هاي معماران را بر عهده داشتند، امروزه ايده هاي معماري از تحقيقات در عرصه هاي مختلف علمي همچون ژنتيك، رياضيات، زيست شناسي و … به وجود مي آيند و نرم افزارهاي پردازنده بر پايه الگوريتميك  همچون گرسهاپر، پراسسينگ و … نقش همكاري در پياده سازي اين علوم در طراحي را بر عهده دارند.

تحقيقات-ساخت

ساخت الگوهاي طراحي شده از طريق سيستم هاي الگوريتميك از طريق روش هاي ساخت سنتي شناخته شده در اكثر موارد امكان پذير نمي باشد. ساخت اين الگوهاي پيشرفته خود نيازمند تحقيقاتي ديگر بر روي سيستم هاي متريال و تكنيك هاي ساخت مي باشد.

ماشين آلات صنعتي همچون سي ان سي ها، ربات ها و پرينتر هاي ٣بعدي اين امكان را براي معماران فراهم كرده كه تحقيقات در زمينه ساخت را به صورت صنعتي در آورند و سيستم هاي فبريكيشن را جايگزين كانستراكشن كنند.